Que paso
Door: Marije&Rick
Blijf op de hoogte en volg Marije&Rick
19 April 2013 | Chili, San Pedro de Atacama
Onze reis gaat verder. Van Puerto Natales naar Puerto Montt gevlogen ipv de 34 uur durende busrit. Puerto Montt was een stad waar we zo snel mogelijk weg wilden. Donker en niet uitnodigend. Van daaruit zijn we naar het onbekende Cochamo gereden. Een puur plattelandsdorpje gelegen aan een mooi meer omringd door bergen. Daar kwamen we terecht in een mooie blokhut met prachtig uitzicht waar we ons meteen thuis voelden. Mede door de gekke huiskat die iedere keer nadat je haar geaaid had haar opgedane liefde wild ging botvieren op de voordeur mat. Ook de hond had zo zijn voorkeur, maar dan vooral voor je voeten. Wanneer je buiten kwam, was het iedere keer de vraag, of je zonder hond aan je schoen buiten kon komen :-).Er komen vrijwel geen toeristen in dit schattige plaatsje, dus er waren maar 2 restaurants die pas open gaan als je aanklopt. De eerste avond dus aangeklopt bij een restaurant en daar heerlijke zalm gegeten waar de streek om bekend staat. We waren er alleen en de familie die voor ons uit huis waren gekomen om te koken speelden gitaar en zongen in de keuken terwijl ze aan het koken waren, wat de puurheid van dit dorpje mooi weerspiegelde. Eerst een dagje in het dorpje rondgehangen. Heel leuk om te zien hoe spontaan de mensen hier op ons reageerden ( iedereen zei ons gedag en bekeken ons aandachtig). Nou weten we niet of dit was omdat ze zo weinig toeristen zien, of om andere redenen, maar wij voelden ons in ieder geval welkom :-) De dag erna zijn we begonnen aan onze tweedaagse trekkingtocht naar La Junta, een hele mooie onbereikbare vallei tussen de granieten torens. Hier stond een hostel waar ze zelfgemaakte pizza´s, brood en koud bier hadden. Vooral het bier en de pizza lieten we ons goed smaken na vier uur geploegd te hebben door de modder. Heel speciaal als je bedenkt dat deze plek alleen bereikbaar is per voet en te paard. Warm water hadden ze ook, door een ton boven een groot vuur. Iedereen kreeg 1 minuut om te douchen, maar je gaat alles waarderen hier. In het hostel hele leuke mensen ontmoet, de meeste zaten er om te klimmen. Wij hebben dit maar niet geprobeerd omdat we er niet de uitrusting voor hebben en omdat we nog niet levensmoe zijn gezien de verhalen waar de meeste mee terug kwamen, bungelend aan touwen boven diepe afgronden. S'avonds was het volle maan, wat heel cool was omdat deze heel groot leek vanaf daar. Ook hadden ze er een klein telescoopje staan waardoor je de kraters van de maan heel goed kon zien.
Na Cochamo zijn we naar het Lake District gegaan, eerst naar Puerto Varas. Een dorpje met heel veel duitse invloeden, dus hebben we lekker apfelstrudel gegeten. Daar niet heel veel tijd doorgebracht en doorgereisd naar Villarrica, gelegen naast de meest actieve vulkaan van Zuid-Amerika. Je kon de vulkaan beklimmen, maar met de verse modder nog tot aan onze liezen vanuit Cochamo deze trek even voorbij laten gaan. In plaats daarvan zijn we naar een van de vele hotsprings gegaan op eerste Paasdag. Nog een gedoe om daar te komen omdat de weg ernaartoe heel slecht was en je er dus alleen met een privejeep kon komen. Na eenmaal vervoer geregeld te hebben nam de chauffeur ons eerst nog even ongevraagd mee voor wat Paasdag bezigheden. Even brood wegbrengen daar, even kind ophalen hier en even oma een kus geven :-). Na wat aandringen dan toch richting de hot springs gereden. Echt schitterend aangelegd, zo'n 20 verschillende baden met verschillende temperaturen van 36 graden tot 42 graden waardoor je altijd wel een privebadje kon vinden. Wat zo mooi was dat het echt midden in de natuur was, omringd door watervallen en regenwoud wat een paradijselijk gevoel gaf. Je zag het hete water zo van de rotsen afstromen. Er vlogen ook heel veel hummingbirds rond die we overigens daarna ook nog vaak gezien hebben. Hier hebben we net zo lang gezeten totdat we er uit zagen als oude omaatjes. Heerlijk ontspannen terug gegaan naar ons hostellada, bij een man en zijn vader. De inwonende vader van de eigenaar was nogal trots op zijn boksverleden en kwam zijn trofeeen telkens weer vol trots aan de ontbijttafel laten zien. Leuk om bij zo´n wereldster in huis te hebben mogen slapen ;-)
Na Villarrica zijn we naar een national park gegaan met vulkanen. We verbleven midden in de natuur in een Zwitsers hostel, waar we deze keer lama's als huisdieren hadden. Nog een prachtig filmpje kunnen maken van een spuug schouwspel tijdens een echtelijke ruzie van deze gekke beesten, helaas te groot om te uploaden maar wel echt hilarisch. Hier hebben we een looptocht gedaan door het vulkanisch gebied, wat heel veel weg had van een maanlandschap. We dachten dat het een korte tocht was, maar de kaart was heel onduidelijk waardoor we meerdere malen dachten dat we er al bijna waren en geloof ons dan ben je niet blij als blijkt dat je dan nog niet eens op de helft bent. Er uiteindelijk bijna 7 uur gelopen. Marije had een mooie blaar als trofee overgehouden aan deze tocht ( we zullen jullie niet lastig vallen met horror foto's) dus dat was ook een mooi excuus om vanaf nu elk klein stukje met de taxi te doen ;-).
Daarna de nachtbus genomen naar Santiago, dit zou een busrit van 9 uur moeten zijn dus we zouden om 8 uur in de ochtend aankomen. Tot onze grote verbazing werden we om 5 uur s'nachts wakker geschud door de chauffeur omdat we er al waren. Dus daar stonden we dan midden in de nacht in een nog slapend Santiago. Besloten toch maar alvast naar het B&B te gaan wat we hadden geboekt, aangezien we nergens anders heen konden. Daar met het schaamrood op onze kaken vanwege het tijdstip aangebeld, maar niemand die open deed. Dus daar sta je dan, met je bagage, voor de deur, in de kou, in de niet meest veilige stad. Na 2 uur van de straat geplukt door een buurvrouw, waarvan we dachten dat het de eigenaar van het B&B was ( dit komt natuurlijk, omdat we al vloeiend Spaans spreken). Thanks for Google translate, waardoor we begrepen dat dit niet het geval bleek te zijn ha ha. Toch blij dat we een uurtje van de straat waren en nu konden we wel terecht in de B&B. Eerst nog even een paar uurtjes geslapen omdat we behoorlijk verrot waren. Daarna de stad ontdekt en we kwamen erachter dat Santiago best een leuke stad was, tegen onze verwachtingen in. Veel mooie gebouwen, muurschilderingen en heel veel straatartiesten. Nog naar de meest hippe bar van de stad gegaan om een cocktailtje te drinken, boven op het W hotel met een prachtig uitzicht. Onze netste kleren aangetrokken voordat we er naartoe gingen, maar helaas was de bar gesloten. Maar wel van daaruit de zonsondergang gezien met de skyline van Santiago, weliswaar zonder koude cocktail. Twee dagen in Santiago doorgebracht en onze reis voortgezet naar La Serena. Wat we al vaak hebben meegemaakt is dat zondag hier in Zuid Amerika echt nog een rustdag. Het is echt een wereld van verschil als je dan op maandag de deur uit loopt en je serieus afvraagt waar al die mensen vandaan komen. Dat gezegd te hebben, zondag doorgebracht op het strand daar en vervolgens naar de Elqui vallei gegaan. Leuk is dat je je niet hoeft te vervelen in de bus. Bij rood licht zie je in de grote steden allerlei artiesten voor een klein zakcentje optreden. Van acrobaten tot een imitatie van Jack Sparrow en met een beetje geluk word je in de bus getrakteerd op live muziek. Pisco Elqui is klein plaatsje gelegen in een vallei tussen de hoge kale bergen. Een soort woestijn klimaat hier, regent slechts gemiddeld 5 dagen per jaar. Hier hadden we een hostel met een super mooie tuin een heerlijk zwembad. We vonden dat we onze trekkingsschoenen wel even in de wilgen mochten hangen en hebben hier 5 heerlijke dagen doorgebracht met niets doen. We zijn hier s'avonds naar een observatorium gegaan om de sterren hier te kunnen bekijken. De sterrenhemel hier is al spectaculair zonder telescoop, maar met is ongelofelijk. We konden Saturnus zien met de ringen om de planeet. Het was net alsof iemand stiekem een plaatje had geplakt op de telescoop zo bizar!.
Inmiddels zijn we in Sanpedro de Atacama woestijn aangekomen, de droogste woestijn van de wereld. Gister hebben we gesandboard van een grote zandduin, was heel vet maar het zand komt nog steeds overal uit. Daarna zijn we naar een mooie hoge plek gegaan in de Valley of the Moon om met een pisco sour naar de zonsondergang te kijken. Echt heel mooi omdat je door de combinatie van woestijn en zoutvlaktes allemaal verschillende kleuren ziet tijdens de zonsondergang.
Morgen zullen we onze reis voortzetten naar Bolivia beginnend met een drie daagse tour door de zoutvlaktes met jeeps naar grote hoogte tot wel 4,5 kilometer. De eerste dag stijgen we gelijk bijna 2 km waardoor we hoogstwaarschijnlijk wel wat last gaan krijgen van hoogteziekte. We gaan dus Chili verlaten, een prachtig land met aan de ene kant de kust en aan de andere kant het Andes gebergte. Ontzettend genoten van de vriendelijke mensen en de ontzettend mooie en diverse natuur. Van gletsjers tot woestijn, allemaal in 1 land. Tot nu toe ook nog niks vervelends meegemaakt, we hebben nog niemand om hoeven kopen en zijn nog niet in schietpartijen van straatbendes terecht gekomen ;-) Alleen een keer boze blikken gehad bij de grensovergang omdat we een klein wit lullig papiertje niet meer hadden wat blijkbaar muy importante! was maar voor de rest is het heel makkelijk reizen.
Vergeet niet weer in het linkermenu bij foto´s te kijken om ze allemaal te bekijken!
Na Cochamo zijn we naar het Lake District gegaan, eerst naar Puerto Varas. Een dorpje met heel veel duitse invloeden, dus hebben we lekker apfelstrudel gegeten. Daar niet heel veel tijd doorgebracht en doorgereisd naar Villarrica, gelegen naast de meest actieve vulkaan van Zuid-Amerika. Je kon de vulkaan beklimmen, maar met de verse modder nog tot aan onze liezen vanuit Cochamo deze trek even voorbij laten gaan. In plaats daarvan zijn we naar een van de vele hotsprings gegaan op eerste Paasdag. Nog een gedoe om daar te komen omdat de weg ernaartoe heel slecht was en je er dus alleen met een privejeep kon komen. Na eenmaal vervoer geregeld te hebben nam de chauffeur ons eerst nog even ongevraagd mee voor wat Paasdag bezigheden. Even brood wegbrengen daar, even kind ophalen hier en even oma een kus geven :-). Na wat aandringen dan toch richting de hot springs gereden. Echt schitterend aangelegd, zo'n 20 verschillende baden met verschillende temperaturen van 36 graden tot 42 graden waardoor je altijd wel een privebadje kon vinden. Wat zo mooi was dat het echt midden in de natuur was, omringd door watervallen en regenwoud wat een paradijselijk gevoel gaf. Je zag het hete water zo van de rotsen afstromen. Er vlogen ook heel veel hummingbirds rond die we overigens daarna ook nog vaak gezien hebben. Hier hebben we net zo lang gezeten totdat we er uit zagen als oude omaatjes. Heerlijk ontspannen terug gegaan naar ons hostellada, bij een man en zijn vader. De inwonende vader van de eigenaar was nogal trots op zijn boksverleden en kwam zijn trofeeen telkens weer vol trots aan de ontbijttafel laten zien. Leuk om bij zo´n wereldster in huis te hebben mogen slapen ;-)
Na Villarrica zijn we naar een national park gegaan met vulkanen. We verbleven midden in de natuur in een Zwitsers hostel, waar we deze keer lama's als huisdieren hadden. Nog een prachtig filmpje kunnen maken van een spuug schouwspel tijdens een echtelijke ruzie van deze gekke beesten, helaas te groot om te uploaden maar wel echt hilarisch. Hier hebben we een looptocht gedaan door het vulkanisch gebied, wat heel veel weg had van een maanlandschap. We dachten dat het een korte tocht was, maar de kaart was heel onduidelijk waardoor we meerdere malen dachten dat we er al bijna waren en geloof ons dan ben je niet blij als blijkt dat je dan nog niet eens op de helft bent. Er uiteindelijk bijna 7 uur gelopen. Marije had een mooie blaar als trofee overgehouden aan deze tocht ( we zullen jullie niet lastig vallen met horror foto's) dus dat was ook een mooi excuus om vanaf nu elk klein stukje met de taxi te doen ;-).
Daarna de nachtbus genomen naar Santiago, dit zou een busrit van 9 uur moeten zijn dus we zouden om 8 uur in de ochtend aankomen. Tot onze grote verbazing werden we om 5 uur s'nachts wakker geschud door de chauffeur omdat we er al waren. Dus daar stonden we dan midden in de nacht in een nog slapend Santiago. Besloten toch maar alvast naar het B&B te gaan wat we hadden geboekt, aangezien we nergens anders heen konden. Daar met het schaamrood op onze kaken vanwege het tijdstip aangebeld, maar niemand die open deed. Dus daar sta je dan, met je bagage, voor de deur, in de kou, in de niet meest veilige stad. Na 2 uur van de straat geplukt door een buurvrouw, waarvan we dachten dat het de eigenaar van het B&B was ( dit komt natuurlijk, omdat we al vloeiend Spaans spreken). Thanks for Google translate, waardoor we begrepen dat dit niet het geval bleek te zijn ha ha. Toch blij dat we een uurtje van de straat waren en nu konden we wel terecht in de B&B. Eerst nog even een paar uurtjes geslapen omdat we behoorlijk verrot waren. Daarna de stad ontdekt en we kwamen erachter dat Santiago best een leuke stad was, tegen onze verwachtingen in. Veel mooie gebouwen, muurschilderingen en heel veel straatartiesten. Nog naar de meest hippe bar van de stad gegaan om een cocktailtje te drinken, boven op het W hotel met een prachtig uitzicht. Onze netste kleren aangetrokken voordat we er naartoe gingen, maar helaas was de bar gesloten. Maar wel van daaruit de zonsondergang gezien met de skyline van Santiago, weliswaar zonder koude cocktail. Twee dagen in Santiago doorgebracht en onze reis voortgezet naar La Serena. Wat we al vaak hebben meegemaakt is dat zondag hier in Zuid Amerika echt nog een rustdag. Het is echt een wereld van verschil als je dan op maandag de deur uit loopt en je serieus afvraagt waar al die mensen vandaan komen. Dat gezegd te hebben, zondag doorgebracht op het strand daar en vervolgens naar de Elqui vallei gegaan. Leuk is dat je je niet hoeft te vervelen in de bus. Bij rood licht zie je in de grote steden allerlei artiesten voor een klein zakcentje optreden. Van acrobaten tot een imitatie van Jack Sparrow en met een beetje geluk word je in de bus getrakteerd op live muziek. Pisco Elqui is klein plaatsje gelegen in een vallei tussen de hoge kale bergen. Een soort woestijn klimaat hier, regent slechts gemiddeld 5 dagen per jaar. Hier hadden we een hostel met een super mooie tuin een heerlijk zwembad. We vonden dat we onze trekkingsschoenen wel even in de wilgen mochten hangen en hebben hier 5 heerlijke dagen doorgebracht met niets doen. We zijn hier s'avonds naar een observatorium gegaan om de sterren hier te kunnen bekijken. De sterrenhemel hier is al spectaculair zonder telescoop, maar met is ongelofelijk. We konden Saturnus zien met de ringen om de planeet. Het was net alsof iemand stiekem een plaatje had geplakt op de telescoop zo bizar!.
Inmiddels zijn we in Sanpedro de Atacama woestijn aangekomen, de droogste woestijn van de wereld. Gister hebben we gesandboard van een grote zandduin, was heel vet maar het zand komt nog steeds overal uit. Daarna zijn we naar een mooie hoge plek gegaan in de Valley of the Moon om met een pisco sour naar de zonsondergang te kijken. Echt heel mooi omdat je door de combinatie van woestijn en zoutvlaktes allemaal verschillende kleuren ziet tijdens de zonsondergang.
Morgen zullen we onze reis voortzetten naar Bolivia beginnend met een drie daagse tour door de zoutvlaktes met jeeps naar grote hoogte tot wel 4,5 kilometer. De eerste dag stijgen we gelijk bijna 2 km waardoor we hoogstwaarschijnlijk wel wat last gaan krijgen van hoogteziekte. We gaan dus Chili verlaten, een prachtig land met aan de ene kant de kust en aan de andere kant het Andes gebergte. Ontzettend genoten van de vriendelijke mensen en de ontzettend mooie en diverse natuur. Van gletsjers tot woestijn, allemaal in 1 land. Tot nu toe ook nog niks vervelends meegemaakt, we hebben nog niemand om hoeven kopen en zijn nog niet in schietpartijen van straatbendes terecht gekomen ;-) Alleen een keer boze blikken gehad bij de grensovergang omdat we een klein wit lullig papiertje niet meer hadden wat blijkbaar muy importante! was maar voor de rest is het heel makkelijk reizen.
Vergeet niet weer in het linkermenu bij foto´s te kijken om ze allemaal te bekijken!
-
19 April 2013 - 18:22
Franien:
Wow! Verdorie wat is nederland toch saai ;) heel veel plezier in bolivia op de zoutvlakten!
Kuskus -
20 April 2013 - 08:47
Henny:
Wat een mooi reisverslag weer... Lezen = meegenieten.
Hoop dat de rest van jullie reis net zo indrukwekkend wordt. -
20 April 2013 - 10:57
Anneke Sanders:
Lieve Kinderen,wat een ervaringen doen jullie op geweldig!!!!
Hoop dat jullie een dag boek bij houden,al die indrukken.Jullie zijn nu over de helft.Fijn om jullie te spreken via Skype dan lijkt het allemaal niet zo ver weg.Dit is een levenservaring voor jullie.<3 xxxx Mamma(schoonmoeder). -
20 April 2013 - 11:27
Peer Sanders :
JEZUSALLEMACHTIG( en jullie weten dat Jezus mijn voorbeeld is ), wat een geweldige reis, zo mooi, bijna onvoorstelbaar al die schoonheid, lieve mensen, beesten, bomen, bergen, zon, maan en sterren en jullie die maar in die FLOW blijven en dit zo puur beleven. Wij genieten mee en by the way , de knoppen knallen na een lang koud voorjaar er hier nu ook uit en ik zie een kauwenstel net buiten ons raam samen plantendelen driftig trekken voor hun nest.Gelukkig is er overal schoonheid en liefde als je het maar wil blijven zien en uitstralen.
Veel liefs
Papper
P.S
Mamma ziet net op facebook dat het heel goed gaat met Lucy -
20 April 2013 - 15:48
Tante Corrie En Oom Cor:
Wij genieten iedere keer van jullie reisverslag en wensen jullie nog heel veel reis plezier.
Veel liefs van Corrie en Cor -
21 April 2013 - 13:01
Fauve:
wauw wat vet allemaal! ik ben heel benieuwd naar het lama filmpje ook haha! en erg jaloers op het sterren en planeten kijken! jullie zien er gelukkig uit op de foto's! heel veel plezier nog!
kus Pien -
21 April 2013 - 19:19
Lilian:
Lieverds,
Wat een mooie verhalen en wat maken jullie veel mee! Met de mooie foto's erbij lijkt het net als of je het zelf meemaakt. Super gaaf ook met al die beestjes. Toch altijd fijn om om je heen te hebben ondanks dat ze spugen;-)
Liefs Lil -
21 April 2013 - 21:22
Sten:
Ziet er goed uit jongens! Zo te zien vermaken jullie je uitstekend daar in zuid-Amerika! Geniet er nog maar een paar mooie weken van! Joejoe Sten -
22 April 2013 - 09:09
Lorraine:
Prachtig! -
22 April 2013 - 19:57
Pieter En Maja Van Klaveren:
Lieve jullie beiiden,
Compliment voor jullie zo realistisch en gevoelig verslag, bravo!
Men uit zich zoals men is; formidable jullie twee.
Niets is sterker dan de liefde; de oprechtheid.
Jezes is m'n voorbeeld ook, net als je vader. Niet als zoon van god, maar is mens, humanist.
Jullie beleven bijzondere dagen en impressionen; bewaar ze en zie dat overal het leven wil leven.
Lieve groeten en tot horens -
22 April 2013 - 22:21
Hanny O.:
Lieven Rick en Marije,
Wat vond ik het fijn om jullie mooie reisverhaal te lezen en de prachtige foto's die jullie gemaakt hebben......geweldig!
Jullie genieten, niet alleen van de mooie en lieve dingen om jullie heen maar ook van elkaar. Houden zo!
Liefs Hanny -
23 April 2013 - 12:09
Aran :
Carrrrrrrramba ! goed bezig ouwe trekkerts ! Klinkt weer mega vet wat jullie allemaal zien en meemaken. Echt vet ook dat jullie nog op veel plaatsen komen waar de bussen toeristen nog niet geland zijn :). Het blijft terug keren Lijd maar toch weer die stiletto's die eindelijk uit de kast gehaald mochten worden voor de skybar en wederom niet gelukt. Ik denk dat het een teken is en dat wij je straks hier in Nederland ook gewoon lekker op sandalen zien (in de winter met witte sokken ;)). Geniet en geniet maar dat zit wel goed volgens mij en heel veel plezier in Bolivia! kussen en knuffels !
xxx -
23 April 2013 - 22:14
JJ:
Lieverds,
Wat een belevenissen...heerlijk. De natuur, de sterren...elkaar. Heerlijk mee te kunnen/mogen genieten door jullie prachtige verhalen.
Op naar de zoutvlaktes...
Veel liefs xxx Jeannette
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
