BA, Iguazu Falls en het einde van de wereld

OM ALLE FOTO'S TE BEKIJKEN KLIK DAN OP FOTO'S IN HET LINKER MENU!

Ola!
Afgelopen paar weken erg veel kilometers gemaakt. Na Montevideo zijn we met de boot de rivier overgestoken naar Buenos Aires. Een geweldige mooie stad! Normaal zijn we na 2 dagen wel uitgekeken op een stad maar hier zijn we bijna een week gebleven en erg veel gedaan. We hebben tangolessen genomen en dat ging, tegen alle verwachtingen in, nog best aardig. Op zaterdag zijn we gaan eten in een van de beste restaurants van Buenos Aires. Een experimentele mix van diverse zuid Amerikaanse keukens, echt super. Daarna waren we eigenlijk van plan te gaan stappen maar aangezien het nachtleven hier pas om 3 uur s'nachts op gang komt en het 7-gangen diner er behoorlijk inhakte konden we de verleiding niet weerstaan om terug te gaan naar ons hotel. Ze houden er hier sowieso van om laat op te blijven, het is niet ongebruikelijk om 12 uur s'nachts nog een restaurant in te lopen. Zondag zijn we naar een markt gegaan waar er ook overal de tango op straat werd gedanst en die avond zijn we naar een wedstrijd van de Boca Juniors gegaan. Nog een heel gedoe om kaarten hiervoor te bemachtigen. Ze adviseren om mee te gaan met een tourgroep omdat het anders te gevaarlijk is (de supporters staan niet echt bekend als vredelievend) maar dit was belachelijk duur. Ook kan je alleen als clubkaarthouder kaarten kopen dus uiteindelijk via wat 'tussenpersonen' naar binnen gekomen als Diego Lopez en Juan Gabriel. Vooraf aan de wedstrijd was iedereen al aan het springen en aan het zingen. Helaas werd dit tijdens de wedstrijd al snel minder aangezien ze belabberd slecht speelden en kansloos met 1-3 verloren tegen de nummer 1 na laatst die al 20 wedstrijden op rij niet gewonnen hadden.  Toen ze eenmaal scoorden trilde de tribune zo van het springen dat Marije even dacht dat ons laatste uurtje geslagen had ;-). Jammer dat ze verloren, maar een hele vette ervaring om bij een van de beruchtste clubs ter wereld te zijn geweest. Overigens na de wedstrijd terug gelopen door de zogenaamd gevaarlijkste wijk van de stad zonder problemen. Allemaal zwaar overdreven dus. De dag erna naar de paardenraces gegaan. Erg leuk, allemaal oude mannetjes die staan te schreeuwen en te bidden. Ook bleek de paardenkennis van Marije nog lucratief te zijn. Zonder enige vorm van voorkennis alleen de paarden in de stal te hebben zien staan gelijk op het winnende paard gewed, dikke winst!  Zoals een echte gokker betaamd ging de winnende vibe meespelen en vertroebelde het heldere denken en  hebben we al onze winst verspeeld, maar het was wel erg leuk.
Na Buenos Aires zijn we met een luxe slaapbus 17 uur naar de Iguazu watervallen gereden. Gelijk een heel ander klimaat, tropisch. De eerste dag heeft het ook de hele dag alleen maar heel hard geregend en aangezien we ook best gaar waren van de lange busrit de hele dag op de kamer gechilld en 24 gekeken. Heerlijk! Overigens in Brazilië door een kleine onoplettendheid tijdens het boeken van het hotel. Dus de volgende dag eerst de watervallen aan de Braziliaanse kant bekeken en de dagen erna aan de Argentijnse kant. Echt prachtig, niet voor niets een van de 7 natuurwonderen. Een heel groot gebied met alleen maar superhoge watervallen. Wat heel leuk is, is dat ze allemaal loopbruggen hebben gemaakt waardoor je heel dicht bij de watervallen kan komen en daarbij dus ook heel erg nat wordt. Heel tof om de kracht van de natuur zo te ervaren. De laatste dag weigerden we in het overvolle toeristentreintje te stappen en zouden we het stuk gaan lopen. Uiteraard werd dit gelijk bestraft toen we weer vol een tropische regenbui over ons heen kregen en nergens konden schuilen. 
Daarna zijn we helemaal naar het zuiden gevlogen, naar Ushuaia, de zuidelijkste stad van de wereld. Behoorlijk temperatuurverschil, het was er zo'n 5 graden. We moeten natuurlijk wel een beetje solidair zijn met jullie. Op zoek gegaan naar een goedkope last minute naar Antarctica. Helaas was de goedkoopste 4000 dollar pp, iets te duur dus aangezien we al hard door ons budget heen aan het gaan zijn. Ushuaia is een stadje prachtig gelegen aan het beagle kanaal tussen de hoge bergen. Nog een wandeltocht gedaan op een van de bergen door de sneeuw heen naar een gletsjer. De tocht was echt heel steil dus het kostte ons veel moeite om boven te komen. Eenmaal boven bleek de gletsjer gesmolten te zijn! Gelukkig was het uitzicht op de stad wel erg mooi. De dag erna naar het national park gegaan waar ook het meest zuidelijke postkantoor van de wereld is waar je dan een mooie stempel voor in je paspoort kan halen. Hele leuke man, die zelf ook een attractie is geworden. Gelijk een flesje whisky meegekregen in de vroege ochtend, wat wil je nog meer.   Tijdens  onze wandeling gaan zitten aan het meer en met gesloten ogen geluisterd naar de geluiden van de natuur en de echte stite die wij maar zelden horen. S'avonds nog wat biertjes gedronken, het meeste zuidelijke gebrouwen bier. Zelfs Marije drinkt nu graag een biertje mee, wat Zuid Amerikaanse invloeden wel niet kunnen doen :-). 
De dag erna om 5 uur! in de ochtend de bus genomen naar Punta Arenas (Chili). Die zou er 12 uur over doen. Kwam natuurlijk te laat dus we stonden al te vernikkelen in de vrieskou. Eenmaal in de bus bleek dat er geen verwarming en licht was en er was zo weinig beenruimte dat we met onze knieën in onze nek zaten. Erg comfortabel. Gelukkig mochten we na 2 uur met ijsklompen als voeten overstappen op een luxere en verwarmde bus wat op dat moment aanvoelde als een 5 sterren hotel. 
Chili bevalt ons eigenlijk veel beter dan Argentinië. De mensen zijn er veel vriendelijker en het eten is veel beter. In Argentinië is de keuken heel eentonig. Af en toe wel heerlijke stukken vlees op ongeveer zo groot als mijn hoofd maar ze gebruiken geen kruiden om maar nog niet te spreken over groentes. Ook is het in Chili iets goedkoper wat erg fijn is aangezien zuid Amerika wat duurder is dan we van tevoren hadden verwacht. Sommige prijzen zijn de afgelopen 2 jaar verdubbeld. We verblijven hier meestal in hostelladas, wat eigenlijk gewoon bij mensen thuis is die dan de bovenverdieping hebben omgebouwd in een paar kamers. Wel grappig omdat je dan ziet hoe de mensen hier leven. In het vorige hostel heeft de familie zowat de hele zaterdag in hun pyjama's gezeten en zo vriendelijk, want Marije stond met haar hand op haar maag( geen echte vleeseter) waardoor de vrouw direct een flesje uit de koelkast haalde  tegen maagklachten en de man des huizen naar de computer snelde om op Google te zoeken naar de Engelse uitleg over dit middel. We zien overal veel zwerfhonden en hebben er zonder te weten al vaak een geadopteerd, want dan besluit er eentje met ons mee te gaan en moeten we snel de deur achter ons dicht doen in het Hostel, want anders lopen ze gewoon mee naar binnen. Overigens zien ze er op wat dreadlocks na prima uit. Wel worden we soms wakker in kleine stadjes waar we midden in de nacht getuigen zijn van een hondenkoor. 
We zitten nu in Patagonia, een prachtig gebied met uitgestrekte velden met heel veel lama's, struisvogels, roofvogels, flamingos en andere gekke dieren. Een paar dagen geleden zijn we in Torres del Paine geweest, wat het mooiste national park is van zuid Amerika volgens velen. Je kan hier heel veel mooie trekkingtochten doen van meerdere dagen. Maar na onze trekkingtocht in Nieuw Zeeland hebben we besloten maar 1 dag te lopen aangezien het toch iets prettiger lopen is zonder nog 10 kilo op je rug mee te dragen. De tocht zou 9 uur duren volgens de kaart naar 2 granieten torens waar het park bekend om staat. Ervaren trekkers als we inmiddels zijn ;-) hebben we dit in 7 uur gedaan maar we waren wel helemaal gesloopt erna. Sommige delen hebben we echt moeten klimmen maar het was het meer dan waard (zie foto's). Gelukkig waren we de dag ervoor in de hottubs geweest, die echt belachelijk heet waren, en waren we wel goed uitgerust.
De dag erna weer de grens overgestoken naar argentinië, inmiddels al heel wat stempels erbij in ons paspoort, naar perito Moreno. Een fantastisch mooie en grote gletsjer (gelukkig was deze niet gesmolten). Wat heel tof is, is dat deze gletsjer 2 meter per dag groeit waardoor er constant stukken ijs vanaf vallen en je het hoort kraken wat een heel machtig geluid veroorzaakt. We moesten er 5 uur blijven omdat we dan pas opgehaald konden worden door de bus. En 5 uur naar een gletsjer staren is net iets te veel ;-). Het restaurant ging ook nog eens dicht een uur voordat de bus kwam en het was er erg koud dus we besloten om nog maar een stukje te lopen langs de gletsjer om een beetje warm te blijven. Dit werd beloond met een super groot stuk ijs wat afbrak en een donder veroorzaakte waar je bijna bang van werd dus dat was wel heel cool.
Zaterdag vliegen we weer een stukje naar het noorden. De enige andere optie was 30 uur in de bus over de ruta 40, de bekendste snelweg hier. Alleen met 4wd bereikbaar, 20 mensen overleden tijdens de aanleg, je kent die verhalen wel. Daar hebben we dus geen zin in dus hebben we een vliegticket geboekt wat nog goedkoper is dan de bustickets dus daar zijn we erg blij mee.